از منع مذاکره تا اجازه مذاکره:
از منع مذاکره تا اجازه مذاکره:
در پاسخ باید بین این

از منع مذاکره تا اجازه مذاکره:
سوال میشود؛ چرا رهبر معظم انقلاب بعد از اینکه با صراحت فرمودند؛ مذاکره با آمریکا عاقلانه و هوشمندانه و شرافتمندانه نیست؛ به فاصله کمی بیشتر از یک ماه؛ با مذاکره با آمریکا موافقت گردید.؟؟!!!
در پاسخ باید بین این دو تصمیم؛ تفکیک موضوعی؛ قائل شد. چرا که گزاره اول؛ مربوط به درخواست و پیگیری های داخلی مذاکره با هدف حل مشکلات و سرمایهگذاری در کشور با رفع تحریم ها بوده؛ در حالی که موافقت با مذاکره آنهم غیرمستقیم؛ پیرو نامه ترامپ و مسائل مرتبط با آن می باشد.
گزاره اول: رییس جمهوری اسلامی ایران دکتر پزشکیان در ایام رقابت ها و مناظرههای انتخاباتی؛ پیشرفت و توسعه و حل مسائل اقتصادی را منوط به رفع تحریم ها و سرمایهگذاری خارجی در ایران می داند. دکتر پزشکیان؛ پس از انتخابات نیز در مناسبتهای مختلف و به ویژه در سفر به سازمان ملل این موضوع را تاکید و تکرار و پیگیری کردند.؛ حتی واژه گفتگوی شرافتمندانه ابتدا توسط رییس جمهوری محترم بکار برده شد.👇
در تاریخ ۲۵ دیماه ۱۴۰۳ معاون ارتباطات و اطلاعرسانی ریاستجمهوری؛ به نقل از دکتر پزشکیان«« سید محمدمهدی طباطبایی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: پیام مهم رئیس جمهور #پزشکیان در گفتگو با Lester Holt مجری معروف آمریکایی فردا از شبکه تلویزیونی NBC پخش خواهد شد. جمهوری اسلامی ایران خواهان صلح و تنشزدایی در منطقه و جهان است، جنگافروزی تجاوز و نسلکشی رژیم صهیونیستی را محکوم میکند و آماده مذاکره شرافتمندانه و برابر است. »
پیرو این موج نگران کننده و غیر لازم؛ رهبر حکیم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله امام خامنه ای عزیز؛ یکماه پس از مصاحبه دکتر پزشکیان با درخواست و آمادگی گفتگوی شرافتمندانه و برابر؛ در دیدار با فرماندهان هوایی و پدافند هوایی ارتش؛ مذاکره با آمریکا را نه عاقلانه و نه هوشمندانه و نه شرافتمندانه دانستند. «آمریکا همان معاهده را با وجود نقصهایی که داشت نقض کرد و از آن خارج شد. بنابراین، مذاکره با چنین دولتی غیرعاقلانه، غیرهوشمندانه و غیرشرافتمندانه است و با آن نباید مذاکره کرد. »
به دنبال این فرمایش؛ رییس جمهور در جلسه استیضاح وزیر اقتصاد خود در مجلس شورای اسلامی در تاریخ ۱۳ اسفندماه ۱۴۰۳ ؛ با اشاره به بیانات حضرت آقا در خصوص مذاکره؛ ضمن اعلام قبول این فرمایش؛ موضوع مذاکره را منتفی اعلام کرد. « بنده معتقدم گفتوگو با آمریکا مشکلات را حل میکند، اما وقتی رهبری گفتند نباید با آمریکا گفتوگو کرد ما هم گفتیم چشم، گفتوگو نمیکنیم. بنده معتقد به گفتوگو هستم، اما روی نظر رهبری و براساس اعتقادمان میایستیم. رهبری جهت کار را مشخص میکنند و برای همراهی با ایشان باید جهت کار تغییر کند و این اتفاق زمانبر است. »
تا اینجا موضوع مذاکره خاتمه پیدا نمود.
اما گزاره دوم؛ موافقت با مذاکره ولی غیر مستقیم.👇
ترامپ در تبلیغات دور دوم ریاست جمهوری خود و به ویژه در روز تحلیف خود در تاریخ اول بهمن ماه ۱۴۰۳ بر فشار همه جانبه علیه ایران و رجزخوانی های خود تاکید کرد. او در تاریخ ۱۷ اسفند ماه ۱۴۰۳ در مصاحبه خود از ارسال نامه به رهبر عالی ایران خبر داد. ۲ روز بعد در تاریخ ۱۹ اسفند ماه ۱۴۰۳ دکتر عراقچی وزیر خارجه ایران؛ ارسال نامه ترامپ را تکذیب کرد.
در تاریخ ۲ فروردین ۱۴۰۴ ویتکاف مسوول ویژه ترامپ در خاورمیانه؛ مدعی پاسخ ایران از طریق واسطهها شد. در نهایت؛ در تاریخ ۸ فروردین؛ وزارت خارجه ایران رسماً پاسخ به نامه ترامپ را اعلام کرد.
نتیجهگیری: بنابراین از دو گزاره فوق می توان نتیجه گرفت که تصمیم به ادامهی مذاکره و آنهم غیر مستقیم؛ ارتباطی با گزاره اول نداشته و رهبری فرزانه و حکیم انقلاب اسلامی؛ پس از واسپاری و مشورت خواهی با مراکز مرتبط و از جمله شعام و ستاد کل و غیره؛ بر خلاف نامه اول ترامپ در دور اول ریاستجمهوری در سال ۱۳۹۸؛ تصمیم به ادامه همان روند مذاکرات غیرمستقیم و تنها در موضوع هستهای و رفع تحریم ها؛ گرفته شد..
بنابراین می توان نتیجه گرفت که نظر حضرت آقا تغییر نکرده.. وجه اول بی نتیجه بودن روند برجام را تداعی می فرمایند.
وجه دوم تغییر وضعیت و نوع مواجه با دشمن و خنثی سازی نقشه او .. اگرچه اینجا بحث مذاکره مستقیم منتفی است. خود حضرت آقا هم فرمودند این نوع مذاکره در دولت قبل هم مرسوم بوده است.
این هنر روایت گری است که با تبیین موضوع؛ جامعه را از گره زدن شدن امور کشور به مذاکرات و نتایج آن؛ بر حذر داشته و با ایجاد اراده و امید به حل مشکلات در درون؛ از مسائل و مشکلات عبور داد.
دکتر الماس نصر
معاون تبیین و گفتمان سازی سازمان بسیج اساتید استان قم
#قم
#یادداشت_تحلیلی
#خرداد۱۴۰۴
سازمان بسیج اساتید دانشگاههای استان قم
افزودن دیدگاه جدید